BELÂZÜRÎ
Asıl adı Ebü’l-Hasen Ahmed b. Yahyâ b. Câbir b. Dâvûd olan Belâzürî’nin (ö. 279/892-93) doğum yeri ve tarihi bilinmemektedir. Nesebi hakkında bilgi bulunmamaktadır. Farsça’dan Arapça’ya tercümeler yaptığından dolayı İran asıllı olduğu tahmin edilmektedir. Hafızasını kuvvetlendirmek için içtiği belâzür meyvesinden dolayı Belâzürî nisbesinin kendisine verildiği ifade edilmektedir. Belâzürî; Bağdat, Dımaşk ve Humus’ta muasırı olan muhaddis ve tarihçilerden ve Musab ez-Zübeyrî gibi nesep âlimlerinden faydalanmıştır. Abbâsî Devleti’nin üst yetkilileriyle münasebetleri olmuş, Halife Mütevekkil-Alellah’ın on yıl kadar nedimliğini yapmıştır. Halife Mu‘temid-Billâh döneminde çok sıkıntılı bir yaşam geçiren Belâzürî genel kabule göre hicri 279’da (m. 892-93) Bağdat’ta seksen yaşlarında vefat etmiştir. Önemli bir tarihçi ve nesep âlimi olan Belâzürî’nin Ensâbü’l-Eşrâf ve Fütûḥu’l-Büldân isimli eserleri bulunmaktadır.