İBN BÂCCE
470-475 (1077-1082) yılları arasında bir tarihte doğduğu tahmin edilmektedir. İlk gençlik yıllarını doğduğu şehir olan ve Endülüs’ün kuzeyinde bulunan Sarakusta’da (Saragossa) geçirmiş, aldığı iyi eğitim ve üstün zekasının sayesinde erken bir yaşta o zamanki Sarakusta Emîri İbn Tifelvit’e vezirlik yapacak seviyeye yükselmiştir. Emîr’in vefat etmesi ve Murâbıtlar’ın şehri ele geçirmesi üzerine İşbiliye’ye gitmiş ve orada eğitimine devam etmiştir. Özellikle tıp alanında kendini geliştirmiştir. Bir ara tutuklanarak hapsedildiyse de İbn Rüşd’ün babasının (veya dedesinin) tavassutuyla affedilmiş ve serbest bırakılmıştır. Bu olayın ardından hayatı belli bir istikrara kavuşmuş, Fas’a geçerek Murâbıtlar’ın sarayında ölümüne kadar, yirmi yıl boyunca, Ebû Bekir Yahya b. Tâşfîn’in vezirliğini yapmıştır. 533 (1138) senesinde vefat etmiştir.
Mantık, tabiat, felsefesi, tıp ve metafizikten siyaset düşüncesine kadar birçok alanda eserler veren İbn Bâcce -üslubu zor ve çetrefil olmasına rağmen- sağlam ve özgün görüşleriyle Endülüs’teki felsefe geleneğini başlatmıştır.
Başlıca Eserleri: 1. Tedbîrü’l-Mütevahhid 2. Kitâbü’n-Nefs 3. İttisâlü’l-‘Akl bi’l-İnsân 4. el-Vukūf ‘ale’l-‘Akli’l-Fa‘âl 5. Kitâbü’n-Nebât
Kitâbü’n-Nefs, 2019 yılında Başkanlığımız tarafından yayımlanmıştır.