İBN FELLÛS, EBÜ’T-TÂHİR ŞEMSÜDDÎN İSMÂÎL B. İBRÂHÎM B. GÂZÎ EN-NÜMEYRÎ EL-MARDÎNÎ
İbn Fellûs lakabıyla şöhret bulan Ebü’t-Tâhir Şemsüddîn İsmâîl b. İbrâhîm b. Gâzî en-Nümeyrî el-Mârdînî el-Hanefî nisbesinde de geçen Mardin’de doğmuştur. Doğum tarihi hakkında ihtilaflar bulunan İbn Fellûs, Dımaşk’ta Hanefî fıkhı ve hadis, Kahire’de ise dini ilimlerle birlikte tıp, mantık ve matematik eğitimi görmüştür. Hezarfen bir kişilik olan İbn Fellûs Mısır’da Fahriyye Medresesi’nde Hanefi müderrisliği yapmış, Dımaşk’ta İzzeddin Aybeg Medresesi’nde ve Tarhâniyye Medresesi’nde ders vermiştir. Ayrıca eserlerinden Mekke ve Medine’de de bulunduğu anlaşılmaktadır. İhtilaf olmakla birlikte 629/1232 senesinde vefat ettiği düşünülmektedir.
Daha çok matematik eserleri günümüze ulaşan İbn Fellûs’un dört adet muhtasar matematik-geometri eseri ön plana çıkmaktadır. Bunlar; sayılar teorisiyle ilgili Kitâbü İʿdâdi’l-İsrâr fî Esrâri’l-Aʿdâd, cebirle ilgili Nisâbü’l-Habr fî Hisâbi’l-Cebr, zihin hesabını konu alan İrşâdü’l-Hüssâb fi’l-Meftûḥ min İlmi’l-Hisâb ve uygulamalı geometriyle alakalı olan et-Tüffâha fî Aʿmâli’l-Misâha’dır.