Mantık, felsefe, astronomi, matematik ve tabiat felsefesi alanlarında eserler veren Esîrüddin el-Ebherî (ö. 663/1265), XIII. yüzyılın önde gelen düşünürlerinden biridir. Aslen Semerkantlı bir aileye mensup olup Musul’da doğan Ebherî, Fahreddin er-Râzî, Kemâleddin İbn Yûnus ve Kutbüddin el-Mısrî gibi dönemin önemli âlimlerinden ders almış; İbn Hallikân, Necmeddin el-Kâtibî ve Zekeriyyâ el-Kazvînî gibi pek çok talebe yetiştirmiştir. Medreselerde ders kitabı olarak okutulan mantık ve felsefe eserleriyle tanınan Ebherî, İbn Sînâ felsefesini eleştirel bir bakışla yeniden sistemleştirme çabasıyla da dikkat çeker.
Ebherî’nin kaleme aldığı Kitâbü’ş-Şükûk ale’l-Mülahhas, Fahreddin er-Râzî’nin el-Mülahhas adlı eserine yönelik kapsamlı bir eleştiridir. İbn Sînâ sonrası dönemde felsefî ve kelâmî gelenekler arasındaki etkileşimin en belirgin örneklerinden biri kabul edilen el-Mülahhas, Ebherî tarafından metodik bakımdan sorgulanmış, içerdiği birçok görüşe yönelik mantık, metafizik ve tabiat felsefesi alanlarında sistematik tenkitler yöneltilmiştir. Eser, mantık bölümünde tasavvurât ve tasdîkât konularına dair ayrıntılı eleştiriler; hikmet ve tabiat kısmında vücûd, mâhiyet, arazlar, cevherler, hareket, zaman, nefs ve akıl gibi meseleler; ilâhiyyât kısmında ise temel metafizik tartışmalar üzerine değerlendirmeler içermektedir.
Dr. Mustafa Borsbuğa tarafından tahkik ve tercüme edilen Kitâbü’ş-Şükûk ale’l-Mülahhas’ın Arapça metni ve Türkçe çevirisi karşılıklı olarak hazırlanmış; müellife ve esere dair incelemelerin bulunduğu geniş bir giriş bölümüyle birlikte okuyucuların istifadesine sunulmuştur.