Muallaka şairlerinden ve aynı zamanda Arapların en meşhur kahramanlarından Anter bin Şeddâd’ın hayatı etrafında şekillenen Sîretü’l-Anter 11. yüzyılda yazıya geçirildikten sonra dilden dile aktarılmış, muhtelif coğrafyalarda dolaşmıştır. Kölelikten özgürlüğe giden yolda sevgilisi Able’ye olan tutkusuyla, kudretli şairliğiyle ve kahramanlığıyla adından söz ettiren Anter bin Şeddâd’ın destansı hayat hikâyesi 12. yüzyıldan itibaren Türk topraklarında da hem sözlü hem de yazılı kültürde var olmuş, kimi zaman bey otağlarında kimi zaman cenk meydanlarında okunagelmiştir.
Türkler arasında 19. yüzyıla kadar Hamza-nâme, Battal-nâme, Danişmend-nâme gibi elden ele dilden dile dolaşan; padişahlardan saray ahalisine, askerlerden kahvehanelerdeki halka kadar toplumun birçok kesimi tarafından beğenilerek okunan ve dinlenen Anter hikâyesinin ilk tam tercümesi, m. 1477 yılında Fatih Sultan Mehmed’in emriyle ve Kıssa-i Anter adıyla üç cilt hâlinde meçhul bir mütercim tarafından kaleme alınmıştır.
Fatih Kitaplığı Dizisi kapsamında neşredilen Kıssa-i Anter’in birinci cildi, Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi Hazine Koğuşu’nda 1145 numarada kayıtlı yazma nüsha esas alınarak Dr. Muhammed İkbâl Güler tarafından geniş bir inceleme ve dizin ile beraber hazırlanmıştır. Arapça metinlerin tercümeleri ise Dr. Abdulcevad Hardan, Dr. Muharrem Ertaş ve Uzm. Mehmet Bilir tarafından yapılmıştır.