Ahmed Fakîh tarafından 1350 yılı civarında kaleme alınan Kitâbu Evsâfi’l-Mesâcidi’ş-Şerîfe, Türkçenin yazılı dili olarak gelişim gösterdiği dönemde verilen edebi ürünlerden biri olması hasebiyle ayrı bir öneme sahiptir. Hacca gitmek amacıyla Anadolu’dan yola çıkan şair, Kudüs, Halilürrahmân, Mekke, Medine ve Şam güzergâhını izlemiş, yolculuğu sırasında ziyaret ettiği kutsal mekânları ayrıntılı şekilde aktarma ihtiyacı hissetmiştir. Eser, bu mekânlara dair muhtelif ayrıntıları barındırdığı gibi güncel bilgilerimize göre Anadolu sahasında yazılmış ilk seyahatnâme özelliğine de sahiptir.
Kitâbu Evsâfi’l-Mesâcidi’ş-Şerîfe, daha önce 1974 yılında Prof. Dr. Hasibe Mazıoğlu tarafından British Library, Oriental Manuscripts, Or. 9847 numarada kayıtlı tek nüsha üzerinden yayımlanmış, bu yayım ilk olarak Orhan Şaik Gökyay tarafından ilmî gerekçelerle tenkit edilmiş, ardından eseri dil özellikleri bakımından inceleyen pek çok akademik çalışma yapılmıştır. Bu yayımlarda, neşredilen tek nüshanın bazı yerlerde eksik olduğu belirtilmekle birlikte varaklarının karışık olarak yayımlandığı konusunda kayda değer herhangi bir tespitte bulunulmamıştır.
Dr. Ozan Kolbaş tarafından yayımlanan bu kitapta, daha önce yapılan pek çok çalışma ışığında Ahmed Fakîh’in kimliği üzerinde durulmuş, eser ayrıntılı şekilde tahlil edilmiş, Ahmed Fakîh’in hac güzergâhı belirgin hâle getirilmiş, eserin yeni tespit edilen Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi, Kadızade Mehmed Koleksiyonu, Nr. 407 ve Konya Koyunoğlu Şehir Müzesi ve Kütüphanesi, Nr. 13875/1’de kayıtlı iki nüshasıyla birlikte toplam üç nüsha üzerinden tenkitli metni tesis edilmiş, eserde geçen bazı kelimelere, kavramlara, şahıslara, mekânlara ve bu mekânlarda bulunan çeşitli unsurlara dair sonnotlar eklenmiş, metnin tam sözlüğü ve ayrıntılı kelime dizini hazırlanmış, son olarak tespit edilen iki yeni nüshanın tıpkıbasımına yer verilmiştir.