XIII. yüzyılın önde gelen mutasavvıflarından Sadreddin Konevî (ö. 673/1274), aslen Malatyalı olup genç yaşta Konya’ya yerleşmiş, burada hocası Muhyiddin İbnü’l-Arabî ile yakın bir irtibat içinde bulunmuştur. Tasavvuf anlayışında Allah-âlem ilişkisini ve varlığın meydana gelişini akla dayalı yöntemlerden ziyade keşf ve ilham kaynaklı sezgiyle açıklamış, özellikle metafizik konularını özgün bir sistemle ele almıştır.
Onun bu yaklaşımının en önemli örneklerinden biri olan Miftâhu’l-Gayb, ilm-i ilâhînin (metafizik) temel meselelerini başarılı bir üslupla işler. Müellif, eserin girişinde tertip ve içerikteki bilgilerin kendi fikrî ürünü olmadığını, bunların tamamen ilâhî irade çerçevesinde keşf ve ilham yoluyla kendisine ulaştığını belirtir. Eseri, seyrüsülûk esnasında yüksek mertebedeki sûfîlerin (ahassü’l-havâs) istifadesi için kaleme aldığını ifade eden Konevî, bazı meseleleri okuyucunun sezgisine bırakarak kısa tutmuş, bir kısmında ise kapalılıklar sebebiyle susmayı tercih etmiştir.
Telifi sonrasında pek çok şerh, hâşiye ve ta‘lîk çalışmasına konu olan Miftâhu’l-Gayb, Fatih Kitaplığı Dizisi kapsamında Türkçe çevirisi ve tıpkıbasımı ile okuyuculara sunulmuştur. Prof. Dr. Ekrem Demirli tarafından tercüme edilen eser, Fatih Sultan Mehmed’in mütalaası için hususi olarak istinsah edilen Süleymaniye Yazma Eser Kütüphanesi, Ayasofya Koleksiyonu 1930 numaralı nüsha esas alınarak yayına hazırlanmış olup ikinci baskısı gerçekleştirilmiştir.